De eerste week in Volda, Noorwegen

In één week tijd heb ik minimaal 30 nieuwe mensen leren kennen, genoten van sneeuw, regen en zon, ben ik al 3 keer naar de plaatselijke kroeg geweest, heb ik ge-bbq’d  aan het meer en heb ik slechts één keer keihard gejankt.. Best prima toch?

Ik zal beginnen bij het begin, dat is voor jullie allemaal wel zo handig. Na een minder plezierige heenreis  kan het (volgende) avontuur echt beginnen. Ik was gesloopt toen ik aankwam in mijn kamer en ben dan ook meteen in bed gekropen. Je kent het misschien wel, de volgende ochtend word je wakker en je loopt eerst naar de wc om het een en ander te lozen. SHIT! Geen wc-papier… De kennismaking met mijn huisgenoot ging dan ook iets anders dan gepland. Na het handje schudden en namen wisselen was mijn eerste vraag: “Kan ik misschien ook een rolletje wc-papier van jou lenen..?”. Blijkbaar een goede openingszin, want ze heeft me daarna een rondleiding door Volda gegeven.

Op maandag werden alle internationale studenten welkom geheten met een heerlijk diner (in de plaatselijke kroeg). De zogenoemde buddy-week kon beginnen. We werden verdeeld in groepen waarbij elke groep 2 begeleiders, ofwel, buddy’s toegewezen kreeg. Elke avond was er een activiteit georganiseerd waar ik samen met mijn groep heen ging. Er was een spelletjes avond, treasurehunt (zoektocht), pubquiz (uiteraard ook in de kroeg), Norwegian night (in de kroeg) en als afsluiter een BBQ aan het meer.

Door al deze activiteiten heb ik heel veel nieuwe mensen leren kennen. Je wil niet weten hoe makkelijk dat eigenlijk gaat. Iedereen is hier alleen gekomen en niemand wil dit semester alleen blijven. Appeltje eitje eigenlijk.. Het hoogtepunt van deze week was denk ik toch wel de BBQ van gister. Het weer was echt perfect en het uitzicht.. Echt onwijs gaaf (zie foto’s)!

Het klinkt tot nu toe nog wel aardig perfect, maar door alle indrukken heb je eigenlijk niet echt veel tijd om dingen te verwerken. Daar kwam ik achter toen ik thuis kwam van de vierde avond weg en ik even helemaal alleen was. Ik kreeg een foto van onze lieve puppy Suus toegestuurd en iets in mij brak. Ik hou er niet van om daar met andere mensen over te praten, maar ja, ik moet toch wel mijn eigen tips opvolgen. Mijn huisgenoot Kat uit Australië had al aangegeven dat ik haar altijd een berichtje kon sturen, dus dat is wat ik heb gedaan. We hebben de hele avond gepraat, tot een uur of 12. Dat luchtte echt op! En als je dan een uitzicht hebt als deze, dan is alles het echt 1000x waard.

Volg mij ook via:
Facebook – Instagram